Küeraobend im Heimathaus
Dat Waterdüörsken gait wieder. So äs immer driärp wi us an`n diärden Gunsdag, Aobens Klok sess tot Waterdüörsken unnern Boosen. Dat Plattdüütske, so wäd sägt is ja dat Engliske naiger vewand`t äs dat Haugdüüske. Dao giw et enkelte Wöer de baolle liek klinget. Män drup velaoten kanns di nich. Dan bis baolle up`n Biesterpatt. So is et mi lesdens gaon äs ik Muorns dat Blättken upslüörg. Faots faöll mi ne wööst graute Üöwerschrift up. „Am Wochenende wieder großes Street Food Festival.“ Dä, dao harre ikt. Wier wat in Englisk wat ik nich faots vestönn. Män ik kon ja Plat. Food, dat wüs ik, wäd ja uutküert as Fut, un Street wäd uutküert äs Striet. Un wat ne Fut is un wat Striet is, dat weet ja wol jeder de blos `n paor Waörder Plat vestait. Dao saoll et also wiägen ne Fut Striet giëwen.
Aower waorüm? Ik will et ju maol veklamüseeren. Dao giw et ja auk noch wat anners wat met Food to doon häw. Finger Food un fast Food. Fast Fut, dat iss up Plat son richtig stramm Ääsken, so äs de jungen Wichterkes dat faken noch häbt, un bi Finger Fut bruuks blos de baiden Wöer ümdraien dan sin dat Futfingers. Un dat sinn aösige of auk smeerige Fingers. Ün wenn nu eener met sine Futfingers son jung Wicht an dat sramme Ääsken päk dan giw dat wisse Striet wiägen de Fut. Kik, Enlisk is eegentlik ganz eenfak. Vellicht faölt bie`t Waterdüörsken den Eenen of den Annern noch wat daoto in. Kuëmt eenfak maol vörbie un kiekt to!
